Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

порченый

прил.

1) (испорченный) сапсаваны

сапсуты

2) обл. сурочаны

счараваны

поршень

тех. поршань, -шня муж.

поршень затвора воен. — поршань замка

поршневой

поршневы

поры

мн. поры, род. пор

пора ед. — пора, -ры жен.

сітавіны, -він, ед. сітавіна, -ны жен.

порыбачить

совер. разг. парыбачыць

порыв

I муж.

1) (ветра) парыў, -рыву муж.

(лёгкий) павеў, -веву муж.

2) перен. парыў, -рыву муж.

парыванне, -ння ср.

(стремление) імкненне, -ння ср.

(воодушевление) натхненне, -ння ср.

порыв радости — парыў радасці

благие порывы — добрыя парывы (імкненні, намеры)

II тех. (разрыв) разрыў, -рыву муж.

порыв провода — разрыў провада

порывать

несовер. парываць

разрываць

порывать отношения с кем-либо — парываць (разрываць) адносіны з кім-небудзь

порываться

1) (стремиться подняться, делать порывистые движения) разг. рвацца, імкнуцца, намагацца, спрабаваць

2) (пытаться, стремиться что-либо сделать) імкнуцца, парывацца, спрабаваць, намагацца, старацца

3) (о связях, отношениях) парывацца

разрывацца

4) страд. парывацца

разрывацца

см. порывать

порывисто

нареч. парывіста

порывистость

парывістасць, -ці жен.