попутно
нареч. за адным разам, адначасова, адначасна, мімаходам
попутный
спадарожны
попутный ветер — спадарожны вецер
попутчик
прям., перен. спадарожнік, -ка муж.
попущение
ср.
1) книжн. уст. (попустительство) патуранне, -ння ср.
2) (наказание свыше) напасць, -ці жен., насланнё, -ння ср.
попытать
совер.
1) (попробовать) разг. паспрабаваць, папрабаваць
попытать счастья — паспрабаваць шчасця
2) (расспросить) прост. папытаць
3) (подвергнуть пытке) зрабіць допыт
пакатаваць
попытаться
паспрабаваць, папрабаваць
попытка
спроба, -бы жен.
предпринимать попытки — рабіць спробы, (пытаться) спрабаваць
первая попытка спорт. — першая спроба
попытка не пытка погов. — купіў не купіў, а патаргаваць можна
попыхивать
несовер. разг. пыхкаць
попыхивать трубкой — пыхкаць люлькай