Verbum

попустительский

патуральніцкі

попустительство

книжн. патуранне, -ння ср., мн. нет

попустительствовать

несовер. книжн. патураць

попустить

совер. дазволіць, папусціць, папусціцца

попуститься

папусціцца, паддацца

по-пустому, попусту

нареч. разг. попусту, дарма, дарэмна, марна

попутать

совер. разг.

1) (перепутать) в разн. знач. паблытаць, зблытаць

2) (о лошадях) папутаць

3) перен. звесці

спакусіць, падбіць, падаткнуць

бес попутал — чорт спакусіў (падбіў, падаткнуў)

попутаться

1) (перепутаться) разг. пераблытацца, паблытацца, зблытацца

2) (путаться некоторое время) паблытацца

попутешествовать

совер. пападарожнічаць, павандраваць

паездзіць, пахадзіць

попутнический

спадарожніцкі