Verbum

недееспособность

недзеяздольнасць, -ці жен.

недееспособный

недзеяздольны

недейственность

нядзейнасць, -ці жен.

недейственный

нядзейсны

недействительность

1) юр. несапраўднасць, -ці жен.

2) (недейственность) нядзейнасць, -ці жен.

недействительный

1) несапраўдны

документы были признаны недействительными — дакументы былі прызнаны несапраўднымі

2) (недействующий) нядзейсны

средство оказалось недействительным — сродак аказаўся нядзейсным

недействующий

прил. нядзеючы, нядзейны

(недейственный) нядзейсны

(неисправный) няспраўны

неделание

ср. бяздзейнасць, -ці жен.

невыкананне, -ння ср.

неделикатно

нареч. недалікатна

неделикатность

недалікатнасць, -ці жен.