Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

понукание

панукванне, -ння ср., падганянне, -ння ср.

понукать

несовер. прям., перен. панукваць, падганяць

понур

тех. панур, -ра муж.

понуренный

панураны

(опущенный) апушчаны

см. понурить

понуривать

несовер. панурваць, апускаць

понурить

совер. панурыць

(опустить) апусціць, мног. паапускаць

понурить голову — панурыць (апусціць) галаву

понуриться

панурыцца

(о голове) апусціцца

понурость

панурасць, -ці жен.

понурый

пануры

пончик

пончык, -ка муж.