Verbum

поведение

ср. паводзіны, -дзін ед. нет

поведенческий

паводзінскі

поведённый

паведзены

см. повести I

поведёрно

нареч. павядзёрна, вёдрамі, на вядро, на вёдры

(платить) ад вядра

поведёрный

павядзёрны

поведывать

несовер. книжн. расказваць, паведамляць

повезённый

павезены

повезти

совер.

1) павезці

2) перен. безл. пашанцаваць

ему повезло — яму пашанцавала

повелевать

несовер. книжн. (кем-чем-либо управлять) кіраваць

(командовать) камандаваць

(приказывать) загадваць

(заставлять) прымушаць (каго)

патрабаваць (ад каго)

(обязывать) абавязваць (каго)

(говорить) гаварыць, казаць (каму)

моя совесть повелевает мне сделать это — маё сумленне абавязвае мяне зрабіць гэта

так повелевает мне долг — так кажа (гаворыць) мне абавязак

повеление

ср. книжн. наказ, -зу муж.

(указ) указ, -зу муж.

(приказ) загад, -ду муж.

по повелению — па загаду