полноценность
паўнацэннасць, -ці жен., паўнавартаснасць, -ці жен.
полноценный
паўнацэнны, паўнавартасны
полночь
поўнач, -чы жен., мн. нет
полный
1) в разн. знач. поўны
полные вёдра — поўныя вёдры
работа в полном разгаре — праца ў поўным разгары
полное собрание сочинений — поўны збор твораў
полная власть — поўная ўлада
полные прилагательные грам. — поўныя прыметнікі
полная луна — поўня
полная вода — поўная вада
полная тишина — поўная цішыня
взгляд, полный радости — позірк, поўны радасці
комната полна людей — пакой поўны людзей
ему нет полных тридцати лет — яму няма поўных трыццаці год
2) (тучный) поўны
(толстый) тоўсты
полный мужчина — поўны (тоўсты) мужчына
полная чаша — поўная чаша
полным голосом — на поўны голас
в полном смысле слова — у поўным сэнсе слова
в полном параде — у поўным парадзе
хлопот полон рот погов. — клопатаў па вушы
полным-полно
в знач. сказ. разг. паўнюсенька