полицейский
1) прил. паліцэйскі
2) сущ. паліцэйскі, -кага муж.
полицейщина
разг. пренебр. паліцэйшчына, -ны жен.
полицей-президент
уст. паліцэй-прэзідэнт, -та муж.
полицентризм
филос. поліцэнтрызм, -му муж.
полиция
в разн. знач. паліцыя, -цыі жен.
поличное
поймать с поличным —
а) юр. злавіць з доказамі злачынства, (на месте преступления) злавіць на месцы злачынства
б) перен. злавіць на гарачым (на свежым) учынку, злавіць на месцы злачынства
полишинель
театр. палішынель, -ля муж.
секрет полишинеля — сакрэт палішынеля