Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

поводочный

павадковы

поводырка

разг. павадырка, -кі жен.

поводырь

павадыр, -ра муж.

поводья

мн. павады, -доў

см. повод II

повоевать

совер. паваяваць, (долго, неоднократно) папаваёўваць, папаваяваць

повозить

совер. павазіць, (много, неоднократно) папавожваць, папавазіць

повозиться

совер.

1) (похлопотать с кем-чем) разг. павалтузіцца, паваждацца

(понянчиться) паняньчыцца

(позаниматься кропотливым делом) папоркацца

пакешкацца

2) (пошалить) падурэць, пасваволіць, пагуляць

3) (беспокойно поворочаться) паварочацца

повозка

павозка, -кі жен.

повозочный

1) прил. павозачны

2) сущ. павозачны, -нага муж.

повойник

муж. уст. намітка, -кі жен., намётка, -кі жен.