Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

поручительский

паручыцельскі

поручительство

паручыцельства, -ва ср.

поручить

совер. даручыць

поручиться

совер. паручыцца

поручни

мн. поручні, -няў, парэнчы, -чаў

поручень ед. — поручань, -чня муж.

парэнча, -чы жен.

порушать

совер. обл. см. порушить

порушить

совер. прост.

1) разбурыць, пабурыць

(обрушить) абваліць, абурыць

2) (сдирая шелуху, очистить) спец. абадраць, ашатраваць

3) уст. (нарушить) парушыць

порфир

мин. парфір, -ру муж.

порфира

(мантия) уст. парфіра, -ры жен.

порфирит

мин. парфірыт, -ту муж.