Verbum

помыть

совер. памыць, (много, неоднократно) папамываць, папамыць

помыться

памыцца

помычать

совер. парыкаць, памыкаць

помышление

ср. уст., книжн.

1) думка, -кі жен.

(размышление) роздум, -му муж.

2) (намерение) намер, -ру муж.

помышлять

несовер. думаць, падумваць

(мечтать) марыць

помянутый

1) прич. успомнены, памянуты

2) прич. церк. памянуты

см. помянуть

3) прил. (упомянутый, названный) памянёны

не тем будь помянут погов. — не памінаючы ліхам, не кажучы благога слова

помянуть

совер.

1) (вспомнить) успомніць

2) (справить поминки) церк. памянуць

помяните моё слово погов. — успомніце мае слова

помятый

1) памяты

пакамечаны

2) пацісканы, падушаны

пацёрты, патоўчаны

3) памесены

4) патаптаны

5) пацёрты

6) пабіты

см. помять

помять

совер.

1) памяць

(покомкать) пакамячыць

2) (подавить) паціснуць, падушыць, (много, долго, неоднократно) пападушваць, пападушыць

(размять) пацерці, патаўчы

3) (помесить) памясіць, (долго, неоднократно) папамешваць, папамясіць

4) (потоптать) патаптаць

5) (лён, пеньку) пацерці

6) перен. прост. пабіць, (много, неоднократно) папабіваць, папабіць

помяться

I совер.

1) памяцца

пакамячыцца

2) паціскацца, падушыцца

пацерціся, патаўчыся

см. мяться

II совер. (помедлить) разг. памуляцца

памарудзіць