Verbum

повесить

совер. в разн. знач. павесіць

повеситься

павесіцца

повесничать

несовер. уст. сваволіць

(озорничать) гарэзаваць, дурэць

повествование

ср.

1) (действие) апавяданне, -ння ср., расказ, -зу муж., расказванне, -ння ср.

2) (повесть) аповесць, -ці жен.

(рассказ) апавяданне, -ння ср.

повествователь

книжн. апавядальнік, -ка муж.

повествовательница

апавядальніца, -цы жен.

повествовательность

апавядальнасць, -ці жен.

повествовательный

апавядальны

повествовательное предложение грам. — апавядальны сказ

повествовать

несовер. апавядаць

(рассказывать) расказваць

повести

I совер. в разн. знач. павесці

он повёл гостя в сад — ён павёў госця ў сад

повести войска в бой — павесці войскі ў бой

повести разговор — павесці размову

повести себя — пачаць паводзіць (трымаць сябе)

см. поводить I

II совер. (двинуть чем-либо) павесці

паварушыць

см. поводить II

и глазом не повёл — і вокам не маргнуў (не павёў)