Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

подрумянить

совер. падрумяніць

подрумяниться

падрумяніцца

подручник

1) ист. васал, -ла муж.

2) (выполняющий подсобную работу) падручны, -нага муж., спадручны, -нага муж.

(помощник) памочнік, -ка муж.

3) (в токарном станке) тех. падручнік, -ка муж.

подручница

(выполняющая подсобную работу) падручная, -най жен., спадручная, -най жен.

(помогающая) памагатая, -тай жен.

(помощница) памочніца, -цы жен.

подручный

1) прил. падручны, спадручны

2) сущ. падручны, -нага муж., спадручны, -нага муж.

(помощник) памочнік, -ка муж.

подрыв

I муж.

1) (действие по глаг. подорвать, подрывать I) падрыванне, -ння ср., падрыў, -рыву муж.

подрыв горной породы — падрыванне (падрыў) горнай пароды

2) перен. падрыў, -рыву муж.

подрыв авторитета — падрыў аўтарытэту

подрыв торговли — падрыў гандлю

вести к подрыву чего-либо — весці да падрыву чаго-небудзь

II муж. (подкоп) падкопванне, -ння ср., падкоп, -пу муж.

падрыванне, -ння ср., падрыў, -рыву муж.

см. подрывать II

подрывание

I воен., тех. падрыванне, -ння ср.

II падкопванне, -ння ср.

падрыванне, -ння ср.

см. подрывать II

подрывать

I несовер. (к подорвать)

1) (разрушать взрывом) падрываць

2) перен. падрываць

подрывать авторитет — падрываць аўтарытэт

подрывать кредит — падрываць крэдыт

подрывать здоровье — падрываць здароўе

II несовер. (к подрыть) падкопваць

(рылом — о животных) падрываць

подрываться

I несовер. возвр., страд. (к подрывать I) падрывацца

II несовер. возвр., страд. (к подрывать II) падкопвацца

падрывацца

подрывка

жен. разг. падкоп, -пу муж., падкопванне, -ння ср.

см. подрывать II