подручник
1) ист. васал, -ла муж.
2) (выполняющий подсобную работу) падручны, -нага муж., спадручны, -нага муж.
(помощник) памочнік, -ка муж.
3) (в токарном станке) тех. падручнік, -ка муж.
подручница
(выполняющая подсобную работу) падручная, -най жен., спадручная, -най жен.
(помогающая) памагатая, -тай жен.
(помощница) памочніца, -цы жен.
подручный
1) прил. падручны, спадручны
2) сущ. падручны, -нага муж., спадручны, -нага муж.
(помощник) памочнік, -ка муж.
подрыв
I муж.
1) (действие по глаг. подорвать, подрывать I) падрыванне, -ння ср., падрыў, -рыву муж.
подрыв горной породы — падрыванне (падрыў) горнай пароды
2) перен. падрыў, -рыву муж.
подрыв авторитета — падрыў аўтарытэту
подрыв торговли — падрыў гандлю
вести к подрыву чего-либо — весці да падрыву чаго-небудзь
II муж. (подкоп) падкопванне,
-ння ср., падкоп,
-пу муж.
падрыванне, -ння ср., падрыў, -рыву муж.
см. подрывать II
подрывать
I несовер. (к подорвать)
1) (разрушать взрывом) падрываць
2) перен. падрываць
подрывать авторитет — падрываць аўтарытэт
подрывать кредит — падрываць крэдыт
подрывать здоровье — падрываць здароўе
II несовер. (к подрыть) падкопваць
(рылом — о животных) падрываць
подрывка
жен. разг. падкоп, -пу муж., падкопванне, -ння ср.
см. подрывать II