Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні
абвгдеёжзийклмнопрстуфхцчшщэюя-
авеёилнорстуфхчшыьэюя
абвгдеёжзийклмнопрстуфхцчшщэюя-

подрубаться

I несовер. страд.

1) падсякацца

2) усякацца

3) падрублівацца

4) падсякацца

5) падрублівацца

см. подрубать I

II несовер. страд. падрублівацца, зарублівацца

см. подрубать II

подрубить

I совер.

1) (подсечь) падсячы, мног. пападсякаць

2) (укоротить) усячы, мног. паўсякаць

3) (о срубе) падрубіць

4) (прибавить рубкой) разг. падсячы

5) горн. падрубіць

II совер. портн. падрубіць, зарубіць

подрубка

I жен.

1) (подсечка) падсяканне, -ння ср., падсечка, -кі жен.

2) (укорачивание) усяканне, -ння ср.

усечка, -кі жен.

3) (сруба) падрубліванне, -ння ср., падрубка, -кі жен.

4) (прибавка рубкой) падсяканне, -ння ср., падсечка, -кі жен.

5) горн. падрубка, -кі жен.

см. подрубать I

II жен. портн. падрубліванне, -ння ср., падрубка, -кі жен., зарубліванне, -ння ср., зарубка, -кі жен.

см. подрубать II

подрубленный

I 1) падсечаны

2) усечаны

3) падрублены

4) падсечаны

5) падрублены

см. подрубить I

II падрублены, зарублены

см. подрубить II

подрубрика

падрубрыка, -кі жен.

подруга

сяброўка, -кі жен.

(товарищ) таварышка, -кі жен.

подружейный

охот. падружэйны

подруженька

ласк. сябровачка, -кі жен.

подружить

совер. пасябраваць

подружиться

пасябраваць, пасябравацца