поведёрно
нареч. павядзёрна, вёдрамі, на вядро, на вёдры
(платить) ад вядра
поведывать
несовер. книжн. расказваць, паведамляць
повезти
совер.
1) павезці
2) перен. безл. пашанцаваць
ему повезло — яму пашанцавала
повелевать
несовер. книжн. (кем-чем-либо управлять) кіраваць
(командовать) камандаваць
(приказывать) загадваць
(заставлять) прымушаць (каго)
патрабаваць (ад каго)
(обязывать) абавязваць (каго)
(говорить) гаварыць, казаць (каму)
моя совесть повелевает мне сделать это — маё сумленне абавязвае мяне зрабіць гэта
так повелевает мне долг — так кажа (гаворыць) мне абавязак
повеление
ср. книжн. наказ, -зу муж.
(указ) указ, -зу муж.
(приказ) загад, -ду муж.
по повелению — па загаду
повелеть
совер. книжн., высок. загадаць
повелитель
книжн., высок. уладар, -ра муж., валадар, -ра муж.
повелительница
уладарка, -кі жен., валадарка, -кі жен.