Verbum

покочевать

совер. пакачаваць

покочевряжиться

совер. прост.

1) (заставить себя просить, поартачиться) паўпірацца, панаравіцца, панатурыцца

2) (поломаться) пакрыўляцца, паманежыцца

покошенный

I с.-х. пакошаны

II пакошаны, скошаны

пакрыўлены, скрыўлены

см. покосить II

покоящийся

1) прич. які (што) знаходзіцца ў спакоі

які (што) спачывае

які (што) абапіраецца (апіраецца) (на што)

які (што) ляжыць (на чым)

які (што) стаіць (на чым)

які (што) грунтуецца

см. покоиться

2) в знач. прил. які (што) знаходзіцца ў спакоі

покоящееся тело физ. — цела ў спакоі

покоящаяся почка бот. — спачываючая пупышка

покраденный

пакрадзены

покража

жен. разг. пакража, -жы жен.

(воровство) крадзеж, -дзяжу муж.

покрапать

совер.

1) (о дожде) пакапаць, (долго, неоднократно) разг. папакапваць, папакапаць, пацерушыць, пакрапаць

2) (покрыть крапом) пакрапаць

покрапывать

несовер. пакапваць, пацярушваць, пакрапваць

(капать) капаць, церушыць

(крапать) крапаць

покрасивее

1) нареч. (трохі) прыгажэй, (трохі) харашэй

2) прил. (трохі) прыгажэйшы, (трохі) харашэйшы

покрасиветь

совер. разг. папрыгажэць, пахарашэць