Verbum

подношение

ср.

1) (действие) паднашэнне, -ння ср., паднясенне, -ння ср.

2) (угощение) частаванне, -ння ср.

(подавание) падаванне, -ння ср.

3) (дарение) дарэнне, -ння ср.

4) (дар) дар, род. дару муж.

(подарок) падарунак, -нка муж.

гасцінец, -нца муж.

подныривать

несовер. разг. паднырваць

поднырнуть

совер. паднырнуць

поднятие

1) (снизу) падняцце, -цця ср., падыманне, -ння ср., падніманне, -ння ср.

2) в др. знач. узняцце, -цця ср., узніманне, -ння ср., уздыманне, -ння ср.

падыманне, -ння ср.

стаўлянне, -ння ср.

узвышэнне, -ння ср.

павышэнне, -ння ср.

буджэнне, -ння ср.

пачынанне, -ння ср., распачынанне, -ння ср.

узганянне, -ння ср.

успуджванне, -ння ср.

см. поднимать

поднятый

1) (снизу) падняты

2) в др. знач. узняты

падняты

пастаўлены

узвышаны, павышаны

пабуджаны

разбуджаны

пачаты, усчаты, распачаты

узагнаны

успуджаны

поднять

совер.

1) (взять с земли, придать более высокое положение) падняць, мног. пападымаць

поднять игрушку с пола — падняць цацку з падлогі

поднять флаг — падняць флаг

поднять якорь — падняць якар

поднять бокал — падняць бакал

поднять забор — падняць плот

поднять уровень воды — падняць узровень вады

2) в др. знач. узняць

падняць

(поставить) паставіць

(возвысить) узвысіць

(повысить) павысіць

(разбудить) пабудзіць

разбудзіць

(начать) пачаць, усчаць, распачаць

(вспугивая, выгнать) узагнаць

успудзіць

поднять глаза (взор) — падняць вочы

поднять из пепла — падняць з руін

поднять на ноги — падняць (паставіць) на ногі

поднять на воздух — падняць у паветра

поднять голову — падняць галаву

поднять руку на кого-что-либо — падняць руку на каго-што-небудзь

см. поднимать

подняться

1) (вверх) падняцца

2) в др. знач. узняцца

падняцца

(встать с места, ото сна) устаць

(быстро, порывисто) усхапіцца

(возвыситься) узвысіцца

(повыситься) павысіцца

(начаться) пачацца, усчацца, распачацца

(о тесте) падысці

см. подниматься

подо

предлог см. под II

подобать

несовер. падыходзіць

быць да твару

належаць

быць вартым

так поступать не подобает — так рабіць не падыходзіць (не да твару, не варта)

ему подобает занять первое место — яму належыць заняць першае месца

как подобает — як належыць

подобающий

1) прич. які (што) падыходзіць

які (што) да твару

які (што) належыць

які (што) варты

2) прил. (надлежащий) належны

(соответствующий) адпаведны

взять подобающий тон — узяць належны (адпаведны) тон

подобающим образом — належным чынам