Verbum

помор

памор, -ра муж.

поморгать

совер. памаргаць, паморгаць

поморить

совер.

1) памарыць

(потравить) патруціць, мног. паатручваць

(уничтожить) вынішчыць

2) (помучить) памарыць, патаміць

(изнурить) памардаваць

3) спец. (о древесине) памарыць

4) (об угольях) обл. патушыць, пагасіць

см. морить

поморка

паморка, -кі жен.

поморник

зоол. паморнік, -ка муж.

помороженный

памарожаны

поморозить

совер. памарозіць

поморосить

совер. паімжэць

дождь поморосил и перестал — дождж паімжэў і перастаў

поморочить

совер. разг. памарочыць, падурыць

поморский

паморскі