Verbum

неопределённо

нареч. неакрэслена

няпэўна

невыразна

см. неопределённый 1

неопределённость

1) нявызначанасць, -ці жен.

неакрэсленасць, -ці жен.

няпэўнасць, -ці жен.

невыразнасць, -ці жен.

см. неопределённый 1

2) мат. неазначальнасць, -ці жен.

неопределённо-личный

грам. няпэўна-асабовы

неопределённо-личное местоимение — няпэўна-асабовы займеннік

неопределённый

1) (неустановленный) нявызначаны

неакрэслены

(сомнительный, уклончивый) няпэўны

(неясный) невыразны

отложить на неопределённое время — адкласці на нявызначаны (няпэўны) час

неопределённое положение — невыразнае (няпэўнае) становішча

неопределённый ответ — невыразны (няпэўны) адказ

2) мат. неазначальны

неопределённое уравнение — неазначальнае ўраўненне

3) грам. няпэўны, неазначальны

неопределённая форма глагола — неазначальная форма дзеяслова, інфінітыў

неопределённый артикль — няпэўны артыкль

неопределённое местоимение — няпэўны займеннік

неопределимость

неазначальнасць, -ці жен.

неопределимый

неазначальны

неопровержимо

нареч. неабвержна

бясспрэчна

неопровержимость

неабвержнасць, -ці жен.

бясспрэчнасць, -ці жен.

неопровержимый

неабвержны

(неоспоримый) бясспрэчны

неопровержимый довод — неабвержны (бясспрэчны) довад

неопровержимый факт — бясспрэчны (неабвержны) факт

неопровержимая истина — бясспрэчная (неабвержная) ісціна

неопрятно

нареч. неахайна