Verbum

позорить

несовер. ганьбіць, ганьбаваць

няславіць

знеслаўляць

позориться

абнеслаўляцца, знеслаўляцца

ганьбаваць (няславіць) сябе

позорище

ср.

1) уст. відовішча, -ча ср.

2) разг. (позор) ганьба, -бы жен.

(бесславие) няслава, -вы жен.

позорно

нареч. ганебна

позорность

ганебнасць, -ці жен.

позорный

ганебны

выставить (пригвоздить) к позорному столбу — паставіць да ганебнага слупа

позорящий

1) прич. які (што) ганьбіць, які (што) ганьбуе

які (што) няславіць

які (што) знеслаўляе

см. позорить

2) (кого) прил. ганебны (для каго)

позубоскалить

совер. прост. павыскаляцца

позубрить

совер. (механически заучить) пазубрыць, (долго, неоднократно) разг. папазубрываць, папазубрыць

см. зубрить II

позумент

пазумент, -ту муж.