Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

породистость

пародзістасць, -ці жен.

породистый

пародзісты

породить

совер.

1) (родить) уст., высок. нарадзіць, парадзіць

2) перен. парадзіць, спарадзіць

(вызвать) выклікаць

(причинить) прычыніць

см. порождать

породнённый

пароднены

породнённые города — пародненыя гарады, гарады-пабрацімы

породнить

совер. зрадніць, парадніць

породниться

зрадніцца, парадніцца

породность

с.-х. пароднасць, -ці жен.

породный

пародны

породообразование

пародаўтварэнне, -ння ср.

породоразрушающий

прил. пародаразбуральны