Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

штыб горн. штыб, род. шты́бу м.;

штыбный шты́бны.

штык в разн. знач. штык, род. штыка́ м.; штых, род. штыха́ м.;

примкну́ть штыки́ воен. прымкну́ць штыкі́ (штыхі́);

встре́тить в штыки́ сустрэ́ць у штыкі́ (штыхі́).

штыкова́ние с.-х. штыкава́нне, -ння ср.

штыко́ванный с.-х. штыкава́ны;

штыкова́ть несов., с.-х. штыкава́ць;

штыкова́ться страд. штыкава́цца;

штыко́вка ж., с.-х. штыкава́нне, -ння ср., штыко́ўка, -кі ж.

штыково́й в разн. знач. штыкавы́;

штыково́й бой штыкавы́ бой;

штыкова́я ра́на штыкава́я ра́на.

штырь техн. штыр, род. штыра́ м.