Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

Шлиссельбу́рг г. Шлісельбу́рг, -га м.

шлиссельбу́ргский шлісельбу́ргскі.

шлиф геол., техн. шліф, род. шлі́фа м.

шлифова́льный шліфава́льны;

шлифова́льный стано́к шліфава́льны стано́к;

шлифова́льня шліфава́льня, -ні ж.;

шлифова́льщик уст. шліфава́льшчык, -ка м.;

шлифова́льщица шліфава́льшчыца, -цы ж.;

шлифова́ние ср., прям., перен. шліфава́нне, -ння ср., шліфо́ўка, -кі ж.

шлифо́ванный прям., перен. шліфава́льны;

шлифова́ть несов., прям., перен. шліфава́ць;