ткнуть сов., однокр.
1. ты́кнуць, то́ркнуць; (воткнуть) уваткну́ць; уто́ркнуць;
2. (сунуть) разг. су́нуць, ты́цнуць;
◊
ткнуть но́сом (кого, во что) ты́цнуць но́сам (каго, у што); см. ты́катьI;
ткнуться то́ркнуцца, сту́кнуцца; (сунуться куда-нибудь) паткну́цца.