тече́ние ср.
1. (действие) цячэ́нне, -ння ср.; ход, род. хо́ду м.; хада́, -ды́ ж.; плынь, род. плы́ні ж.;
тече́ние собы́тий ход падзе́й;
тече́ние дел ход спраў;
2. (поток) цячэ́нне, -ння ср., плынь, род. плы́ні ж.; (струя) струме́нь, -ня м., цёк, род. цёку м.;
вниз по тече́нию реки́ уні́з па цячэ́нні ракі́ (па рачно́й плы́ні);
морски́е тече́ния марскі́я плы́ні;
возду́шное тече́ние паве́траная плынь, паве́траны струме́нь;
3. перен. (направление) плынь, род. плы́ні ж.;
полити́ческие тече́ния паліты́чныя плы́ні;
литерату́рное тече́ние літарату́рная плынь;
◊
плыть по тече́нию за вадо́й ісці́ (плысці́); жыць, як набяжы́ць;
в тече́ние предлог на праця́гу;
подво́дные тече́ния падво́дныя плы́ні;
с тече́нием вре́мени з ця́гам ча́су; з ча́сам;
про́тив тече́ния су́праць цячэ́ння (плы́ні).
те́чка биол. це́чка, -кі ж.
течьI несов.
1. цячы́;
река́ течёт на юг рака́ цячэ́ на по́ўдзень;
кровь течёт из ра́ны кроў цячэ́ з ра́ны;
кры́ша течёт дах цячэ́;
2. перен. ісці́, прахо́дзіць, міна́ць; (плыть) плы́сці, плыць;
всё течёт, всё изменя́ется усё цячэ́, усё мяня́ецца (змяня́ецца);
вре́мя течёт бы́стро час ідзе́ (прахо́дзіць, міна́е) ху́тка;
мы́сли теку́т ду́мкі плыву́ць;
◊
слю́нки теку́т слі́нка цячэ́;
по уса́м текло́, а в рот не попа́ло быў на мяду́, аблі́ў мёдам бараду́; па барадзе́ цякло́, а ў ро́це су́ха было́; па губа́х цякло́, ды ў ро́це не было́; адно́ гу́бы памачы́ў.
течьII
1. це́ча, -чы ж.;
кора́бль дал течь карабе́ль даў це́чу;
2. (пробоина) це́ча, -чы ж., прабо́іна, -ны ж.;
заде́лать течь зала́таць це́чу (прабо́іну).