тверде́ние цвярдзе́нне, -ння
Verbum
анлайнавы слоўніктверде́ть
тверди́ть
1. гавары́ць; (долбить) дзяўбці́;
2.
твердозём цвердазём, -му
твердока́менный
твердоко́жий
твердокопчёный цвердавэ́нджаны.
твердоло́бый
твердоме́р
твердонёбный
тверде́ние цвярдзе́нне, -ння
тверде́ть
тверди́ть
1. гавары́ць; (долбить) дзяўбці́;
2.
твердозём цвердазём, -му
твердока́менный
твердоко́жий
твердокопчёный цвердавэ́нджаны.
твердоло́бый
твердоме́р
твердонёбный