Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

тверде́ние цвярдзе́нне, -ння ср.;

тверде́ть несов. цвярдзе́ць.

тверди́ть несов.

1. гавары́ць; (долбить) дзяўбці́;

2. разг. (заучивать) заву́чваць; (повторять) паўтара́ць.

твердозём цвердазём, -му м.

твердока́менный перен. цвёрдакаме́нны.

твердоко́жий разг. цвердаску́ры.

твердокопчёный цвердавэ́нджаны.

твердоло́бый разг. цвердало́бы.

твердоме́р техн. цвердаме́р, -ра м.

твердонёбный лингв. цвёрдападнябе́нны.