Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

таи́ этн. таі́, род. таёў м.

Таила́нд Тайла́нд, -да м.;

Короле́вство Таила́нд Карале́ўства Тайла́нд.

таила́ндский тайла́ндскі.

таи́нственно нареч. таямні́ча, тае́мна;

таи́нственность таямні́часць, -ці ж., тае́мнасць, -ці ж.;

таи́нственный таямні́чы, тае́мны.

та́инство рел. та́інства, -ва ср., тае́мства, -ва ср.

Таи́ти о. Таі́ці нескл., ср.

таи́ть несов.

1. (держать в тайне, скрывать) таі́ць, скрыва́ць, уто́йваць;

2. (заключать в себе) таі́ць, хава́ць;

не́чего греха́ таи́ть няма́ чаго́ грахі́ таі́ць;

таи́ть в себе́ таі́ць (хава́ць) у сабе́;

таи́ться

1. (утаивать, скрывать) таі́цца;

она́ таи́тся и ничего́ не расска́зывает яна́ то́іцца і нічо́га не раска́звае;

2. (прятаться, скрываться) таі́цца, хава́цца;

лиса́ таи́тся в норе́ ліса́ то́іцца (хава́ецца) у нары́;

3. (заключаться в себе, не обнаруживаться) таі́цца, хава́цца;

в э́той злове́щей тишине́ таи́лась трево́га у гэ́тай злаве́снай цішыні́ таі́лася (хава́лася) трыво́га.