Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

кус прост. кусо́к, -ска́ м., кава́лак, -лка м., кус, род. ку́са м.

куса́ка прост. куса́ка, -кі м. и ж.

куса́ние куса́нне, -ння ср.;

куса́ть несов. куса́ць;

куса́ть себе́ ло́кти куса́ць сабе́ ло́кці;

куса́ться в разн. знач. куса́цца.

куса́чий куслі́вы.

куса́чки техн. куса́чкі, -каў ед. нет.

кусково́й кускавы́.

кусну́ть сов., однокр., разг. кусану́ць.

кусо́к в разн. знач. кусо́к, -ска́ м., кава́лак, -лка м.;

кусо́к де́рева кава́лак дрэ́ва;

кусо́к хле́ба кава́лак (кусо́к) хле́ба;

са́хар куска́ми цу́кар куска́мі;

ла́комый кусо́к сма́чны кусо́к;

кусо́к в го́рло не идёт кусо́к у го́рла не ле́зе;