кача́лка
1. кача́лка, -кі
2. (колыбель)
кача́лка
1. кача́лка, -кі
2. (колыбель)
кача́ниеI
1. калыха́нне, -ння
2. хіста́нне, -ння
3. вага́нне, -ння
4. ківа́нне, -ння
5. калыха́нне, -ння
6. падкіда́нне, -ння
кача́ниеII пампава́нне, -ння
кача́тельный
1. калыха́льны, гайда́льны;
2. хіста́льны, калыха́льны, калыва́льны;
кача́тельное движе́ние ма́ятника хіста́льны (калыха́льны) рух ма́ятніка;
3. вага́льны;
кача́тьI
1. (раскачивать что-л., находящееся в подвешенном состоянии, ветром, волной) калыха́ць, гайда́ць; (в люльке, на качелях, в гамаке
ве́тер кача́ет дере́вья ве́цер калы́ша (гайда́е) дрэ́вы;
во́лны кача́ют ло́дку хва́лі калы́шуць (гайда́юць) ло́дку;
мать кача́ет ребёнка ма́ці калы́ша (гу́шкае, люля́е) дзіця́;
2. (шатать что-л. неустойчивое или слабо закреплённое) хіста́ць, калыха́ць,
не кача́й скаме́йку не хіста́й (не калыва́й) ла́ўкі;
его́ кача́ет от сла́бости яго́ хіста́е ад сла́басці;
3. (колебать в вертикальном направлении) вага́ць,
кача́ть ча́ши весо́в вага́ць ша́лі ва́гі;
кача́ть мостки́ зы́баць кла́дку;
4. (головой — при согласии) ківа́ць; (головой — при отрицании) круці́ць;
5. (ногой) калыха́ць, маха́ць;
6. (подкидывать на руках, выражая восторг, поздравляя с чем-л.) падкіда́ць, гу́шкаць, кача́ць.
кача́тьII
кача́тьсяI
1. (раскачиваться, находясь в подвешенном состоянии, под действием ветра, волн) калыха́цца, гайда́цца; (в люльке, на качелях, в гамаке
2. (о чём-л. неустойчивом или слабо закреплённом) хіста́цца,
стол кача́ется стол хіста́ецца (калыва́ецца);
анте́нна кача́ется антэ́на хіста́ецца (калыва́ецца);
больно́й кача́ется от сла́бости хво́ры хіста́ецца ад сла́басці;
ма́ятник кача́ется ма́ятнік хіста́ецца (калы́шацца);
голова́ кача́ется галава́ ківа́ецца;
3. (колебаться в вертикальном направлении) вага́цца,
ча́ши весо́в кача́ются ша́лі ва́гі вага́юцца;
мостки́ кача́ются кла́дка зы́баецца.
кача́тьсяII
кача́ющийся
1.
2.
каче́ли