Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

езжа́лый прост., обл.

1. (предназначенный для езды) ездавы́;

2. (приученный к езде) язджа́лы;

езжа́ть несов., разг., см. е́зживать.

е́зженый разг.

1. см. езжа́лый 1;

2. (по которому ездили) е́зджаны, уе́зджаны;

е́зживать несов., многокр., разг.а́ста, не раз) е́здзіць.