Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

еда́

1. (действие) яда́, род. яды́ ж.;

2. (пища) е́жа, род. е́жы ж., разг. яда́, род. яды́ ж.;

не притро́нуться к еде́ не дакрану́цца да е́жы;

еда́ть несов., многокр., разг.а́ста, не раз) е́сці.

едва́ нареч.

1. (лишь только) як то́лькі, ледзь то́лькі;

едва́ он вы́ехал, как оте́ц вошёл во двор як то́лькі (ледзь то́лькі) ён вы́ехаў, ба́цька ўвайшо́ў у двор;

2. (только что) то́лькі што, ледзь то́лькі;

тогда́ он едва́ начина́л писа́ть тады́ ён то́лькі што (ледзь то́лькі) пачына́ў піса́ць;

3. (насилу, с трудом) ле́дзьве, ледзь, чуць;

он едва́ по́днял чемода́н ён ле́дзьве (ледзь, чуць) падня́ў чамада́н;

4. / едва́ ли наўра́д ці, наўра́д;

едва́ ли э́то уда́стся наўра́д ці гэ́та ўда́сца;

он успе́ет? — Едва́ ли ён паспе́е? — Наўра́д;

едва́ ли не ледзь не;

едва́ ли не пе́рвый ледзь не пе́ршы;

едва́-едва́ ледзь-ле́дзь.

едине́ние ядна́нне, -ння ср.; лу́чнасць, -ці ж.; (сплочённость) згуртава́насць, -ці ж.

едини́ца в разн. знач. адзі́нка, -кі ж.;

боева́я едини́ца воен. баява́я адзі́нка;

едини́ца измере́ния адзі́нка вымярэ́ння;

едини́чка уменьш. адзі́нка, -кі ж.;

едини́чность адзі́нкавасць, -ці ж.; адзіно́чнасць, -ці ж.;

едини́чный;

1. при сущ. в ед. адзі́нкавы;

едини́чный слу́чай заболева́ния адзі́нкавы вы́падак захво́рвання;

2. при сущ. во мн. паасо́бны;

аплоди́ровали едини́чные зри́тели апладзі́равалі паасо́бныя гледачы́;

3. (индивидуальный) адзіно́чны; (единоличный) аднаасо́бны;

перехо́д от едини́чного ме́лкого хозя́йства к обще́ственному кру́пному перахо́д ад аднаасо́бнай дро́бнай гаспада́ркі да грама́дскай буйно́й.

единобо́жие рел. адзінабо́жжа, -жжа ср.

единобо́рец уст. адзінабо́рац, -рца м.;