бива́к біва́к, -ка м.;
бива́ть несов., многокр., разг. (ча́ста, не раз) біць.
бива́чный біва́чны.
би́вень (у слона, моржа) бі́вень, род. бі́ўня м.; (у кабана) іко́л, род. ікла́ м., мн. і́клы, -лаў.
бивуа́к уст., см. бива́к;
бивуа́чный, см. бива́чный.