Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

бы частица бы; (после гласного) б;

пошёл бы пайшо́ў бы;

пошла́ бы пайшла́ б.

быва́лец обл. быва́лец, -льца м.; быва́лы чалаве́к;

быва́ло вводн. сл. быва́ла;

ра́ньше, быва́ло, я ча́сто ходи́л на охо́ту ране́й, быва́ла, я ча́ста хадзі́ў на палява́нне;

быва́лый

1. (былой, бывший прежде) разг. ко́лішні, міну́лы; (привычный — ещё) не но́вы, звыча́йны;

быва́лые го́ды ко́лішнія (міну́лыя) гады́;

э́то де́ло быва́лое гэ́та спра́ва звыча́йная;

2. (сведущий, опытный) разг. быва́лы чалаве́к;

быва́ть несов., в разн. знач. быва́ць; (существовать — ещё) быць; (случаться — ещё) здара́цца;

быва́ют слу́чаи быва́юць (здара́юцца) вы́падкі;

быва́ть в лесу́ быва́ць у ле́се;

э́того не быва́ет гэ́тага не быва́е;

как не быва́ло (кого, чего) як і не было́ (каго, чаго);

как ни в чём не быва́ло а) хоць бы што; і нічагу́сенькі; б) і ву́хам не вядзе́; як нічо́га і не было́; а ён не лыс;

ничу́ть не быва́ло нічо́га падо́бнага, зусі́м не.

бы́вший прил. былы́.

бы́дло собир., обл., бран. бы́дла нескл., ср.

быкI зоол. бык, род. быка́ м.; буга́й, -гая́ м.

быкII (устой моста) бык, род. быка́ м.

былево́й лит. былявы́.