тряси́льщица трасі́льшчыца, -цы
Verbum
анлайнавы слоўніктряси́на
тряси́нный дрыгвяны́, дрыгвяні́сты, багні́сты.
тря́ска
1. (действие) трасе́нне, -ння
2. (состояние) трасяні́на, -ны
тря́ский дро́гкі, тру́скі, трасу́чы;
тря́скость дро́гкасць, -ці
трясогу́зка
трясти́
1.
трясти́ ного́й трэ́сці наго́й;
трясти́ кому́-л. ру́ку трэ́сці каму́-не́будзь руку́;
нас си́льно трясло́ в теле́ге нас мо́цна трэ́сла на во́зе;
трясти́ сли́вы трэ́сці (калаці́ць) слі́вы;
2. (бить в ознобе) трэ́сці, калаці́ць;
его́ трясёт лихора́дка яго́ трасе́ (кало́ціць) ліхама́нка;
его́ трясёт от стра́ха
трясти́сь
1.
дере́вья трясу́тся от ве́тра дрэ́вы трасу́цца ад ве́тру;
голова́ трясётся от ста́рости галава́ трасе́цца ад ста́расці;
трясти́сь от сме́ха трэ́сціся ад сме́ху;
три дня тря́сся на теле́ге тры дні тро́сся на калёсах;
2. (от страха, холода, лихорадки, над кем, над чем) трэ́сціся, дрыжа́ць, калаці́цца;
трясти́сь над ке́м-л. трэ́сціся (дрыжа́ць, калаці́цца) над кім-не́будзь;
3. (о голосе) дрыжа́ць;
4. (о сердце) бі́цца, калаці́цца;
◊
поджи́лки трясу́тся лы́ткі дрыжа́ць; сціхо́т бярэ́; дрыжы́ць як чорт пад кры́жам.
трясу́н