Verbum

равнопра́вие ср. раўнапра́ўе, -ра́ўя ср., раўнапра́ўнасць, -ці ж.;

равнопра́вно нареч. раўнапра́ўна;

равнопра́вный раўнапра́ўны.

равнорасполо́женный роўнаразме́шчаны, роўнарасста́ўлены; см. располо́женный​^I.

равносигна́льный спец. роўнасігна́льны.

равноси́льно нареч. раўназна́чна, ро́ўна;

равноси́льный

1. (равной силы) раўнасі́льны;

равноси́льные борцы́ раўнасі́льныя барцы́;

2. перен. раўназна́чны;

собы́тие, равноси́льное катастро́фе падзе́я, раўназна́чная катастро́фе;

3. / равноси́льные уравне́ния мат. раўназна́чныя ўраўне́нні.

равностепе́нный мат. роўнаступе́нны.

равносторо́нний мат. роўнастаро́нні.

равноуго́льный мат. роўнавуго́льны.