изводи́ть несов., разг.
1. (расходовать) пераво́дзіць; (тратить) тра́ціць; (безрассудно) марнава́ць;
не то́пит, а то́лько дрова́ изводит не па́ліць, а то́лькі дро́вы пераво́дзіць;
он изводит мно́го де́нег ён тра́ціць шмат гро́шай;
2. (уничтожать) зво́дзіць; выво́дзіць; (истреблять) вынішча́ць; знішча́ць;
изводи́ть леса́ зво́дзіць (вынішча́ць, знішча́ць) лясы́;
изводи́ть тарака́нов выво́дзіць (вынішча́ць) тарака́наў;
3. му́чыць (каго), дайма́ць (каго), дапяка́ць (каму); (надоедать) назаля́ць (каму);
его́ изводит пода́гра яго́ му́чыць пада́гра;
он изводит това́рищей насме́шками ён дайма́е тава́рышаў (дапяка́е тава́рышам) насме́шкамі;
изводи́ться несов., разг.
1. му́чыцца; (чахнуть) марне́ць;
изводи́ться от за́висти му́чыцца ад за́йздрасці;
изводи́ться от боле́зни марне́ць ад хваро́бы;
2. страд. пераво́дзіцца; тра́ціцца; марнава́цца; зво́дзіцца, выво́дзіцца; вынішча́цца; знішча́цца; см. изводи́ть 1, 2.
изво́з м. во́зніцтва, -ва ср., рамі́зніцтва, -ва ср.;
занима́ться изво́зом займа́цца во́зніцтвам (рамі́зніцтвам).
извози́ть сов., разг. запэ́цкаць, забру́дзіць; зашмальцава́ць;
извози́ться разг. запэ́цкацца, забру́дзіцца; зашмальцава́цца.
изво́зничать несов. займа́цца во́зніцтвам (рамі́зніцтвам);
изво́зный во́зніцкі, рамі́зніцкі;
изво́зный про́мысел во́зніцтва, рамі́зніцтва;
изво́зчик рамі́знік, -ка м.; (возчик) ваза́к, -ка́ м., во́зчык, -ка м.;
изво́зчицкий, изво́зчичий рамі́зніцкі, ваза́цкі, во́зчыцкі.
изволе́ние ср., книжн., уст. во́ля, -лі ж.; жада́нне, -ння ср.;