развращённый
1. прич. разбэ́шчаны, мног. паразбэ́шчваны; распу́шчаны, мног. параспуска́ны, разду́раны, мног. паразду́рваны; см. разврати́ть;
2. прил. (развратившийся) разбэ́шчаны, распу́сны;
3. прил. (дошедший до морального разложения) разбэ́шчаны;
4. прил. (распущенный, избалованный) распу́шчаны, разду́раны.
развы́ться сов., разг., прям., перен. развы́цца.
развью́ченный разую́чаны;
развью́чивание разую́чванне, -ння ср.;
развью́чивать несов. разую́чваць;
развью́чиваться возвр., страд. разую́чвацца;
развью́чить сов. разую́чыць;
развью́читься разую́чыцца.
развя́занный развя́заны, мног. паразвя́званы;
развяза́ть сов., прям., перен. развяза́ць, мног. паразвя́зваць;
◊
развяза́ть войну́ развяза́ць вайну́;
развяза́ть ру́ки (кому) развяза́ць ру́кі (каму);
развяза́ть язы́к развяза́ць язы́к;