разворо́чать сов., прост. развярну́ць, разваро́чаць, мног. паразваро́чваць, раскіда́ць, мног. параскіда́ць;
разворо́ченный разве́рнуты, разве́рнены.
разворошённый развару́шаны, разваро́чаны, мног. паразваро́чваны; разбі́ты, мног. паразбіва́ны; растрэ́сены, мног. парастраса́ны; раскіда́ны, мног. параскіда́ны;
развороши́ть сов., разг. разварушы́ць, разваро́чаць, мног. паразваро́чваць; растрэ́сці, мног. парастраса́ць, парастрэ́сваць; раскіда́ць, мног. параскіда́ць; (о сене в прокосах) разбі́ць, мног. паразбіва́ць.
разворча́ться сов., разг. разбурча́цца.
развра́т м.
1. (половая распущенность) распу́ста, -ты ж.;
2. (испорченность) разбэ́шчанасць, -ці ж.;
3. (избалованность) разг. разду́ранасць, -ці ж.;
разврати́тельница разбэ́шчвальніца, -цы ж.;
разврати́ть сов.
1. (приучить к разврату) разбэ́сціць, мног. паразбэ́шчваць;
2. (довести до морального разложения) разбэ́сціць, мног. паразбэ́шчваць;
3. (избаловать) распусці́ць, мног. параспуска́ць, раздуры́ць, мног. паразду́рваць;
разврати́ться
1. (стать развратным) разбэ́сціцца, мног. паразбэ́шчвацца;
2. (морально разложиться) разбэ́сціцца, мног. паразбэ́шчвацца;
3. (избаловаться) распусці́цца, мног. параспуска́цца, раздурэ́ць, раздуры́цца;