Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

недоспа́ть сов. недаспа́ць.

недоспе́лый недаспе́лы.

недостава́ть несов., безл. нестава́ць; (нехватать) не хапа́ць; прост. бракава́ць (чаго);

недостаёт сил сіл нестае́;

недостаёт ты́сячи рубле́й не хапа́е ты́сячы рублёў;

нам о́чень вас недостаёт нам ве́льмі вас не хапа́е;

недостаёт слов не хапа́е слоў;

э́того (ещё) недостава́ло! гэ́тага (яшчэ́) не хапа́ла!

недоста́вленный недаста́ўлены.

недоста́ток м.

1. (нехватка) недахо́п, -пу м.; няста́ча, -чы ж.; прост. брак, род. бра́ку м.;

нет недоста́тка (в ком, чём) няма́ няста́чы (у кім, чым), брак (чаго);

за недоста́тком, по недоста́тку з-за недахо́пу;

2. (нужда) разг. няста́ча, -чы ж.;

3. (изъян) зага́на, -ны ж.; (погрешность) хі́ба, -бы ж.; (недочёт) недахо́п, -пу м.;

недоста́ток зре́ния зага́на зро́ку;

за недоста́тком з-за недахо́пу (праз недахо́п, з прычы́ны недахо́пу);

за недоста́тком вре́мени з-за недахо́пу ча́су;

недоста́точно

1. нареч. недастатко́ва, недаво́лі, нядо́сыць;

2. безл., в знач. сказ. ма́ла, недастатко́ва;

недоста́точность

1. недастатко́васць, -ці ж.;

за недоста́точностью з-за недастатко́васці;

серде́чная недоста́точность мед. сардэ́чная недастатко́васць;

2. уст. незамо́жнасць, -ці ж., недаста́тнасць, -ці ж.; см. недоста́точный;

недоста́точный

1. недастатко́вы;

2. (незажиточный) уст. незамо́жны, недаста́тны;

недоста́точный глаго́л грам. недастатко́вы дзеясло́ў;

недоста́ть сов. няста́ць; нехапі́ць;

недоста́ча разг. няста́ча, -чы ж., недаста́ча, -чы ж.;