Verbum

неукосни́тельность уст. няўхі́льнасць, -ці ж.;

неукосни́тельный няўхі́льны.

неукроти́мо нареч. неўтаймо́ўна, неўтаймава́на; нястры́мна, няўпы́нна; шалёна; лю́та; см. неукроти́мый;

неукроти́мость неўтаймо́ўнасць, -ці ж., неўтаймава́насць, -ці ж.; нястры́мнасць, -ці ж., няўпы́ннасць, -ці ж.; шалёнасць, -ці ж.; лю́тасць, -ці ж.; см. неукроти́мый;

неукроти́мый неўтаймо́ўны, неўтаймава́ны; (неудержимый) нястры́мны, няўпы́нны; (неистовый) шалёны; (яростный) лю́ты;

неукроти́мый гнев шалёны (лю́ты) гнеў;

неукроти́мые поры́вы нястры́мныя (шалёныя) пары́вы;

неукроти́мый зверь шалёны (лю́ты) звер;

неукроти́мый дух неўтаймо́ўны (неўтаймава́ны) дух;

неукроти́мый нрав неўтаймо́ўны (неўтаймава́ны, шалёны, лю́ты) но́раў.

неукрощённый неўтаймава́ны, неўціхамі́раны.

неулови́мо нареч. няўло́ўна;

неулови́мость няўло́ўнасць, -ці ж.;

неулови́мый няўло́ўны.

неулы́бчивый пахму́рны, хму́рны.