Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

копти́льщик спец. вяндля́р, -ра́ м., вянгля́р, -ра́ м.;

копти́льщица вяндля́рка, -кі ж., вянгля́рка, -кі ж.;

копти́ть несов.

1. (вялить в дыму) вэ́ндзіць;

2. (испускать копоть) курэ́ць, куро́дыміць, курады́міць;

ла́мпа копти́т ля́мпа куры́ць;

3. (покрывать копотью) заку́рваць, закуро́дымліваць, закурады́мліваць;

копти́ть не́бо пренебр. смуро́дзіць свет;

копти́ться

1. (вялиться в дыму) вэ́ндзіцца;

2. (покрываться копотью) заку́рвацца, закуро́дымлівацца, закурады́млівацца;

3. страд. вэ́ндзіцца; заку́рвацца, закуро́дымлівацца, закурады́млівацца; см. копти́ть 1, 3.

ко́птский ко́пцкі.

ко́пула лог. ко́пула, -лы ж.

копули́рование капулі́раванне, -ння ср.; (прививание) прышчэ́пліванне, -ння ср.;

копули́рованный капулі́раваны; (привитый) прышчэ́плены;

копули́ровать сов. и несов., сад., биол. капулі́раваць; (прививать) прышчэ́пліваць;

копули́роваться несов., страд. капулі́равацца; прышчэ́плівацца;