прико́нченный
1. прыко́нчаны, ко́нчаны, ско́нчаны;
2. (добитый) прыко́нчаны, дабі́ты;
прико́нченный
1. прыко́нчаны, ко́нчаны, ско́нчаны;
2. (добитый) прыко́нчаны, дабі́ты;
прико́нчить
1. (прекратить, окончить) прыко́нчыць, ко́нчыць, ско́нчыць;
2. (добить) прыко́нчыць, дабі́ць;
прико́нчиться (прекратиться) прыко́нчыцца, ко́нчыцца, ско́нчыцца.
прико́панный прыкапа́ны;
прикопа́ть
прикопи́ть
прико́пка
прикопле́ние
прико́пленный прызапа́шаны, назапа́шаны, сабра́ны.
прикопля́ть