Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

прико́нченный

1. прыко́нчаны, ко́нчаны, ско́нчаны;

2. (добитый) прыко́нчаны, дабі́ты; см. прико́нчить;

прико́нчить сов., разг.

1. (прекратить, окончить) прыко́нчыць, ко́нчыць, ско́нчыць;

2. (добить) прыко́нчыць, дабі́ць;

прико́нчиться (прекратиться) прыко́нчыцца, ко́нчыцца, ско́нчыцца.

прико́панный прыкапа́ны;

прикопа́ть сов., сад. прыкапа́ць.

прикопи́ть сов., разг. прызапа́сіць, назапа́сіць, сабра́ць; см. прика́пливать.

прико́пка ж., сад. прыко́пка, -кі ж., прыко́пванне, -ння ср.

прикопле́ние разг. прызапа́шванне, -ння ср., запаса́нне, -ння ср., збіра́нне, -ння ср.

прико́пленный прызапа́шаны, назапа́шаны, сабра́ны.

прикопля́ть несов. прызапа́шваць, запаса́ць, збіра́ць.