прико́нченный

1. прыко́нчаны, ко́нчаны, ско́нчаны;

2. (добитый) прыко́нчаны, дабі́ты; см. прико́нчить;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)