Verbum

резолюти́вный рэзалюты́ўны.

резолю́ция рэзалю́цыя, -цыі ж.;

приня́ть резолю́цию прыня́ць рэзалю́цыю.

резо́н м., разг.

1. (разумное основание) ра́цыя, -цыі ж., слу́шнасць, -ці ж.;

нет никако́го резо́на так де́лать няма́ нія́кай ра́цыі гэ́так рабі́ць;

2. (довод) уст. до́вад, -ду м.;

не принима́ть резо́нов не прыма́ць до́вадаў.

резона́нс в разн. знач. рэзана́нс, -су м.;

резона́нсный рэзана́нсны;

резона́тор физ., техн. рэзана́тар, -ра м.;

резона́торщик рэзана́таршчык, -ка м.

резонёр в разн. знач. рэзанёр, -ра м.;

резонёрка рэзанёрка, -кі ж.;

резонёрский рэзанёрскі;