Verbum

равновероя́тностный роўнаімаве́рнасны.

равнове́сие ср., прям., перен. раўнава́га, -гі ж.;

равнове́сие сил раўнава́га сіл;

неусто́йчивое равнове́сие няўсто́йлівая раўнава́га;

хими́ческое равнове́сие хімі́чная раўнава́га;

вы́вести из равнове́сия перен. вы́весці з раўнава́гі;

равнове́сный раўнава́жны;

равновесо́мый спец. раўнава́жкі.

равноде́йствующая сущ., физ. раўнадзе́йная, -най ж.;

равноде́йствующий прил. раўнадзе́йны;

равноде́йствующая си́ла физ. раўнадзе́йная сі́ла.

равноде́нственный раўнадзе́нственны, раўнадзе́нскі;

равноде́нствие раўнадзе́нства, -ва ср.;

осе́ннее равноде́нствие асе́нняе раўнадзе́нства;

весе́ннее равноде́нствие веснаво́е (вясе́нняе) раўнадзе́нства.

равноду́шие ср. раўнаду́шнасць, -ці ж., раўнаду́шша, -шша ср., абыя́кавасць, -ці ж.;

равноду́шно нареч. раўнаду́шна, абыя́кава;