тесни́ть несов.
1. (сжимать) сціска́ць; (жать) ці́снуць; (оттеснять) адціска́ць;
тесни́ть друг дру́га в толпе́ сціска́ць (ці́снуць) адзі́н аднаго́ ў нато́ўпе;
сапо́г тесни́т но́гу бот ці́сне нагу́;
2. (заставлять отступать) адціска́ць; цясні́ць; адцясня́ць;
тесни́ть врага́ адціска́ць (цясні́ць, адцясня́ць) во́рага;
3. (спирать) сціска́ць, душы́ць; займа́ць;
го́ре тесни́т грудь го́ра сціска́е гру́дзі;
в груди́ тесни́т безл. гру́дзі сціска́е;
тесни́т дыха́ние безл. сціска́е (займа́е) дух.
тесни́ться несов.
1. ці́снуцца; ці́скацца; (толпиться) то́ўпіцца; (стоять тесной толпой) стая́ць (нато́ўпам), це́сна стая́ць; (ютиться) тулі́цца;
вокру́г тесни́лся наро́д наво́кал ці́снуўся (то́ўпіўся) наро́д;
по берега́м тесни́лись грома́ды дворцо́в па берага́х це́сна стая́лі гма́хі пала́цаў;
2. перен. то́ўпіцца; (наполнять) напаўня́ць (што); по́ўніць (што);
в уме́ у него́ тесни́лись ра́зные предположе́ния у галаве́ ў яго́ то́ўпіліся (галаву́ яго́ напаўня́лі, по́ўнілі) ро́зныя меркава́нні;
3. страд. сціска́цца; ці́снуцца; адціска́цца; цясні́цца; адцясня́цца; душы́цца; см. тесни́ть.
тесно́ нареч., безл., в знач. сказ. це́сна;
теснота́ цесната́, -ты́ ж.;
◊
в тесноте́, да не в оби́де у цеснаце́, ды не ў кры́ўдзе;
тесный в разн. знач. це́сны;
в тесном смы́сле сло́ва у сці́слым сэ́нсе сло́ва.
тесо́вый дашча́ны; (о крыше — ещё) дра́нкавы.
тесситу́ра муз. тэсіту́ра, -ры ж.
тест психол. тэст, род. тэ́сту м.
тести́рование психол. тэсці́раванне, -ння ср.;
тести́ровать сов. и несов. тэсці́раваць.