Verbum

Ка́нев г. Ка́неў, -нева м.

ка́невский ка́неўскі.

кани́кулы кані́кулы, -кул и -кулаў ед. нет;

каникуля́рный канікуля́рны.

кани́стра кані́стра, -ры ж.

каните́лить несов., разг. валаво́дзіць, валакі́ціць;

каните́литься валаво́дзіцца; важда́цца; (медлить) мару́дзіць.

каните́ль​^I (нитка) каніце́ль, -лі ж.

каните́ль​^II ж., неодобр. валаво́джанне, -ння ср., валакі́та, -ты ж., важдані́на, -ны ж., цягані́на, -ны ж.;

◊

разводи́ть каните́ль валаво́дзіць, валакі́ціць, мару́дзіць, цягну́ць.

каните́льный​^I каніце́льны;

каните́льное произво́дство каніце́льная вытво́рчасць.