каните́ль​II ж., неодобр. валаво́джанне, -ння ср., валакі́та, -ты ж., важдані́на, -ны ж., цягані́на, -ны ж.;

◊

разводи́ть каните́ль валаво́дзіць, валакі́ціць, мару́дзіць, цягну́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)