рык рык, 
Verbum
анлайнавы слоўнікрыка́ние рыка́нне, -ння 
рыка́ть 
рыкну́ть 
ры́ло 
1. (у свиньи) лыч, 
2. (лицо) 
◊
кувши́нное ры́ло лісі́ная мо́рда;
вороти́ть ры́ло (от кого, от чего) адваро́чваць ры́ла (мо́рду) (ад каго, ад чаго);
ры́лом не вы́шел нос не даро́с;
ни у́ха ни ры́ла ні ву́ха ні ры́ла.
ры́льцеI 
ры́льце поросёнка лы́чык парася́ці;
◊
ры́льце в пуху́ ры́льца ў пуху́.
ры́льцеII 
рым 
ры́ндаI 
ры́ндаII 
ры́нду бить ры́нду біць.