рухляко́вый рухляко́вы;
рухляко́вый пласт рухляко́вы пласт;
рухляко́вый сла́нец рухляко́вы сла́нец.
рухляко́вый рухляко́вы;
рухляко́вый пласт рухляко́вы пласт;
рухляко́вый сла́нец рухляко́вы сла́нец.
ру́хнуть
1. павалі́цца; (обрушиться) абвалі́цца, абру́шыцца, абуры́цца; (упасть) упа́сці; (без сил) звалі́цца;
стена́ ру́хнула сцяна́ абвалі́лася (упа́ла);
2.
ру́сское самодержа́вие ру́хнуло ру́скае самадзяржа́ўе па́ла;
все пла́ны врага́ ру́хнули усе́ пла́ны во́рага правалі́ліся;
наде́жды ру́хнули надзе́і пайшлі́ ма́рна (не збылі́ся);
ру́хнуться
руча́тельство
руча́ться
руче́й руча́й, -чая́
◊
пла́кать в три ручья́ пла́каць го́ркімі сляза́мі.
руче́йник
руче́йный ручаёвы.
ру́чкаI (
ру́чка ребёнка ру́чка дзіця́ці.
ру́чкаII
1. ру́чка, -кі
дверна́я ру́чка дзвярна́я ру́чка;
ру́чка кофе́йника ру́чка кафе́йніка;
2. (письменная принадлежность) ру́чка, -кі
автомати́ческая ру́чка аўтаматы́чная ру́чка;
ша́риковая ру́чка ша́рыкавая ру́чка.