Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

рухляко́вый рухляко́вы;

рухляко́вый пласт рухляко́вы пласт;

рухляко́вый сла́нец рухляко́вы сла́нец.

ру́хнуть сов.

1. павалі́цца; (обрушиться) абвалі́цца, абру́шыцца, абуры́цца; (упасть) упа́сці; (без сил) звалі́цца;

стена́ ру́хнула сцяна́ абвалі́лася (упа́ла);

2. перен. па́сці, правалі́цца, пайсці́ ма́рна; (погибнуть) загі́нуць;

ру́сское самодержа́вие ру́хнуло ру́скае самадзяржа́ўе па́ла;

все пла́ны врага́ ру́хнули усе́ пла́ны во́рага правалі́ліся;

наде́жды ру́хнули надзе́і пайшлі́ ма́рна (не збылі́ся);

ру́хнуться разг., см. ру́хнуть 1.

руча́тельство ср. пару́ка, -кі ж.;

руча́ться несов. руча́цца.

руче́й руча́й, -чая́ м.;

пла́кать в три ручья́ пла́каць го́ркімі сляза́мі.

руче́йник рыб. (насадка) шы́цік, -ка м., ашы́так, -тка м.

руче́йный ручаёвы.

ру́чкаI (уменьш. к рука́) ру́чка, -кі ж.;

ру́чка ребёнка ру́чка дзіця́ці.

ру́чкаII

1. ру́чка, -кі ж.;

дверна́я ру́чка дзвярна́я ру́чка;

ру́чка кофе́йника ру́чка кафе́йніка;

2. (письменная принадлежность) ру́чка, -кі ж.;

автомати́ческая ру́чка аўтаматы́чная ру́чка;

ша́риковая ру́чка ша́рыкавая ру́чка.